Μάθημα : Ηθική, Πολιτική, Δίκαιο

Οι δύο λειτουργίες του λόγου σύμφωνα με τον Καντ, η θεωρητική λειτουργία, που μας βοηθάει να κατακτήσουμε την γνώση και η πρακτική λειτουργία, που μας αποκαλύπτει το «ηθικό» χρέος, είναι δυνατόν να συναντηθούν στη λήψη κρίσιμων πολιτικών αποφάσεων. Ο Καντ υποστηρίζει ότι η διφυής φύση του ανθρώπου που από τη μια πλευρά πράττει σύμφωνα με την καθαρή βούληση και από την άλλη κυριαρχείται από τα ένστικτα και τις ορμές του, βρίσκεται σε διαρκή σύγκρουση με αποτέλεσμα σχεδόν πάντα να υπάρχει ασυμφωνία και απόκλιση μεταξύ ηθικής και πολιτικής. Στην τέταρτη αυτή ενότητα εξετάζεται το παράδειγμα της «Αιώνιας Ειρήνης» του Καντ όπου επιχειρείται μια μετάβαση από τον κόσμο της ηθικής στον κόσμο της πολιτικής, διαμορφώνοντας ένα για πολλούς ουτοπικό αίτημα. Όμως, ο δεοντοκρατικός φιλελευθερισμός του Καντ με ύψιστη αξία αυτήν του διεθνούς δικαίου, σε αντίθεση με τον καθιερωμένο ωφελιμιστικό φιλελευθερισμό, έχει σήμερα, σε μια περίοδο πολιτισμικών διαφορών και επαναπροσδιορισμού κλασικών εννοιών, ιδιαίτερο και πρακτικό ενδιαφέρον.  

Διδάσκων: Δρ. Άλκης Γούναρης

Βιβλιογραφία Ενότητας:

Kant I. (1992). Για την αιώνια Ειρήνη. εκδ. Αλεξάνδρεια, μτφρ. Άννα Πόταγα.

Γούναρης Α. Κ. (2020). Η έννοια της "Αιώνιας" Ειρήνης κατά τον Kant και η συμφωνία Ηθικής και Πολιτικής. Ηθική. Περιοδικό φιλοσοφίας, (1), 23–31. https://doi.org/10.12681/ethiki.22638