Μάθημα : ΒΙΒΛΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ
Κωδικός : SOCTHEOL463
Γενικοί σύνδεσμοι |
---|
Γιατί η ομορφιά έχει σημασία από Roger Scruton |
Το γυμνόφιλον και ανέραστον από Χρήστος Γιανναράς |
Η ποίηση ούτε λέγει ούτε κρύπτει αλλά σημαίνει. Πέντε μαθήματα με στόχο τη λίγο καλύτερη κατανόηση της ποίησης (Ε) |
ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ
ΑΚΟΥ: https://delos.uoa.gr/opendelos/player?rid=8923e927 https://delos.uoa.gr/opendelos/player?rid=ca1ea1c3 |
Η ζωή είναι ποίηση |
Το γλωσσικό παιχνίδι της ποίησης
http://avgi-anagnoseis.blogspot.com/2023/02/3.html , http://avgi-anagnoseis.blogspot.com/2023/01/blog-post_22.html παυσίλυπον; no!
|
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΘΡΑΞ - ΤΕΧΝΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ |
ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ ΤΣΑΛΑΜΠΟΥΝΗ
<<Στὴν ψυχοσύνθεσή του, ἀπὸ τὰ γεννοφάσκια του σχεδόν, φύτρωσε ἡ θρησκευτικότητά του. Τὰ θρησκευτικά του βιώματα ἐξ ἄλλου ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία ἦταν ἔντονα. Ἔζησε τὸ πνεῦμα τῆς θρησκευτικότητας τῶν ἁπλοϊκῶν ἀνθρώπων κοντὰ στοὺς γονεῖς του.
Ἀλλὰ καὶ ἡ συμμετοχή τοῦ μικροῦ Διονύσιου στὴν λατρευτικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας ἄφησαν ἀνεξίτηλα στοιχεῖα καὶ σημάδεψαν τὸν κατοπινὸ χαρακτήρα του. "Σπούδαζε τὴν Ἁγία Γραφὴ καί, ὅπως βεβαιώνῃ ἕνας ἀπὸ τοὺς ὕστερα δασκάλους του, ἀπάγγελνε παθητικᾶ τοὺς Ψαλμοὺς τοῦ Δαβίδ, τοὺς Θρήνους τοῦ Ἱερεμία καὶ τὸ μεγάλο ποίημα τοῦ Ἱώβ" (Κ. Παλαμᾶ-Γ. Ψυχάρη: "Γύρω στὸ Σολωμό" σελ. 13).
Γαλουχημένος ἀπὸ μιὰ τέτοια θρησκευτικὴ παιδεία, ἀγάπησε ἀργότερα καὶ μελετοῦσε τὰ βιβλία τοῦ Μ. Βασιλείου, τοῦ Ἱ. Χρυσοστόμου καὶ τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου.Υστερα ἀπὸ μιὰ τέτοια παιδεία καὶ ζωὴ προέκυψε ὁ ἀληθινὸς Χριστιανὸς ποιητής, ὁ λειτουργός, ποὺ μέσα του ἔνιωθε τὸν Θεό. Αὐτὸ τὸ θρησκευτικὸ συναίσθημα κράτησε σ' ὅλη του τὴν ζωή. >>
Κ. Παπαδημητρίου, <<Ὁ θρησκευτικὸς Διονύσιος Σολωμός>>
|
Πώς να κοιτάξεις πραγματικά ένα έργο τέχνης
Σπ. βΟΥΓΙΟΥΚΛΆΚΗΣ: συλλογισμοΊ που μου έχει γεννήσει αυτός ο πίνακας του Καραβάτζο με τον Θωμά να εξετάζει σχολαστικά τις πληγές του Ιησού με χαρακτηριστικά ασεβή τρόπο, ενώ οι άλλοι Μαθητές δεν φαίνονται να τον αποτρέπουν, αν και δεν επιδοκιμάζουν την απιστία του.
Για τους ειδικούς της τέχνης ο Καραβάτζο θεωρείται σχεδόν βλάσφημος λόγω του συχνά στυγνού ρεαλισμού του, ενώ μερικοί συνδέουν την τεχνοτροπία του και με υποθέσεις για τη σεξουαλικότητά του.
Προσωπικώς μου φαίνεται πάντα ως ένας καθολικός με συνεπή κατήχηση. Και έγινε ένας πολύτιμος υπηρέτης της Καθολικής Εκκλησίας σε μια εποχή όπου αναμετρώνταν με τον Προτεσταντισμό.
Οι αναγεννησιακοί καλλιτέχνες σαν τον Καραβάτζο ήρθαν για να της προσφέρουν το υπέρτατο μέσο: την εικόνα. Και με τον χαρακτηριστικό τρόπο που η Εκκλησία μετατρέπει ακόμα και μια ρεαλιστική εικόνα σε θεολογικό εγχειρίδιο, εδώ ο Καθολικισμός προβάλλει δύο βασικά χαρακτηριστικά του έναντι του αντιπάλου:
- Πρόταξη των ανθρώπινων ενεργειών ως ρυθμιστή της σωτηρίας. Ο Προτεσταντισμός με τον απόλυτο προορισμό και την αποκλειστικότητα της Χάριτος αφαίρεσε μεν ένα βάρος της ενοχής από τον άνθρωπο, αλλά στη συνέχεια του φόρτωσε μια σοβαρή ανασφάλεια, φέρνοντάς τον στο έλεος δυνάμεων υπεράνω του ελέγχου του (εξού και η σύνδεση του Προτεσταντισμού με την αδιάκοπη εργασία και τον Καπιταλισμό). Για την Καθολική Εκκλησία τότε ο πρωταγωνιστής είναι τα ανθρώπινα αγαθά έργα και λέξη-κλειδί είναι η εξιλέωση. Η Εκκλησία διαθέτει περίσσευμα Χαριτος από το μαρτύριο του Χριστού και των Αγίων, για αυτό οι εικόνες πάθους είναι συχνές. (Στην καθ' ημάς Ανατολή η φραση-κλειδί είναι η συνέργεια Θεού και ανθρώπου και τη σωτηρία τη φέρνει η Ανάσταση).
- Ο Θεός για τους Καθολικούς Σχολαστικούς είναι ανοιχτός στη λογική εξέταση ακόμη και στην ίδια Του την ουσία, αυτή που για τους Ανατολικούς Πατέρες είναι αμέθεκτη, με τις άκτιστες ενέργειές Του μόνο να είναι μεθεκτές. Μπορεί τότε ο Λατινικός Σχολαστικισμός να βάλλεται πανταχόθεν από τον Ουμανισμό σαν μια ξεπερασμένη φιλοσοφική άσκηση επί χάρτου. Ποιος είδε τον Θεό στο κάτω-κάτω για να μας πει ότι είναι "actus purus", αυτά δεν πείθουν πια, οι δυτικοί στοχαστές μοιάζουν να επιστρέφουν στον Αποφατισμό, με μια δόση Φυσικής Θεολογιας: ας εξετάσουμε καλύτερα αυτά που μπορούμε να δούμε, όπως τα φυσικά φαινόμενα, και ας εκτιμήσουμε τη σοφία του Θεού μέσα από τα δημιουργήματά Του. Πλην όμως, μέσα από τον πίνακα είναι σαν να συνομιλεί ο Ακινάτης με τον Νεύτωνα και να λέει: "ιδού η πηγή της λογικής και της επιστήμης, ο σαρκωμένος Λόγος, βρίσκεται μέσα στα όρια του Επιστητού".
Ο Καραβάτζο έγινε διαφημιστής της Καθολικής Εκκλησίας κατά τη λεγόμενη Αντιμεταρρύθμιση, μια εποχή όπου ανέπτυξε ιδιαίτερα την Απολογητική της και οδήγησε σε ανυπέρβλητο ύψος την τέχνη της. Ωστόσο αυτή υπήρξε και εποχή θρησκευτικών πολέμων όπως του Τριακονταετούς, καθώς και έντονης δραστηριότητας της Ιεράς Εξέτασης. Στην αναμέτρηση που θα καθόριζε το ευρωπαϊκό πνεύμα για αιώνες αξιοποιήθηκαν όλα τα διαθέσιμα "επιχειρήματα".
|
Βλασφημία και τέχνη |
ντοκιμαντέρ "Ιερή Τέχνη" του Πάνου Καρκανεβάτου |
ΤΟ ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΤΟΥ ΠΑΖΟΛΙΝΙ ΜΕ ΣΧΟΛΙΑ |
Τα Πάθη του Χριστού (The Passion of the Christ) Όταν ο Μελ Γκίμπσον απελευθέρωσε τον Λέοντα του Λόγου του Θεού
https://docs.google.com/document/d/1H-mpAtxxqscDNY4dT9WTJgEQ-BZ6oMmskXfObX_1RuA/edit?tab=t.0 Some icons depicting this event are inscribed “The Doubting Thomas.” This is incorrect. In Greek, the inscription reads, “The Touching of Thomas.” The Slavonic inscription is, “The Belief of Thomas.” When Saint Thomas touched the Life-giving side of the Lord, he no longer had any doubts.
This day is also known as “Antipascha.” This does not mean “opposed to Pascha,” but “in place of Pascha.” Beginning with this first Sunday after Pascha, the Church dedicates every Sunday of the year to the Lord’s Resurrection. Sunday is called “Resurrection” in Russian, and “the Lord’s Day” in Greek.
|
Κατηγορίες συνδέσμων |
---|
- Δεν υπάρχουν κατηγορίες συνδέσμων - |