Μάθημα : ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ & ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Φραντς φον Λένμπαχ: Ο Ρίχαρντ Βάγκνερ (1882)

Κατά τη ρομαντική περίοδο, η γερμανική όπερα στρέφεται σε τυπικά ρομαντικά θέματα όπως οι λαϊκοί θρύλοι και η γερμανική και σκανδιναβική (νορδική) μυθολογία, με σημαντικότερα τα έργα του Ρίχαρντ Βάγκνερ (1813-1883). Εκκεντρικός, επαναστατικός και μεγαλοφυής συνθέτης, ο Βάγκνερ θέλησε μέσω της μουσικής του να εκφράσει τις φιλοσοφικές του ιδέες. Μόνος τρόπος γι’ αυτό ήταν να ενώσει την ποίηση, τη μουσική και το θέατρο σε ένα «συνολικό είδος τέχνης». Έ

Σε έναν κόσμο που έχει εμμονή με την τελειότητα, υπάρχει μια αρχαία ιαπωνική τέχνη που γιορτάζει την ομορφιά της ατέλειας και αγκαλιάζει την έννοια του wabi-sabi – την αποδοχή της παροδικότητας και της ατέλειας. Αυτή η τέχνη είναι γνωστή ως Κιντσούγκι και η φιλοσοφία της ξεπερνά την απλή τεχνική, προσφέροντας βαθιές σκέψεις για την ανθρώπινη εμπειρία και τη φύση της ομορφιάς.

Μια Ιστορία Σπασίματος και Ανθεκτικότητας

Στην ουσία του, το Κιντσούγκι είναι η τέχνη της επισκευής σπασμένων κεραμικώ

https://drive.google.com/file/d/1WN0UspP5W7w_Yv15kpBBkohryTwkRjHe/view?usp=sharing

Η αγάπη αποτελεί μία από τις πλέον θεμελιώδεις αξίες της ανθρώπινης ύπαρξης, ικανή να υπερβεί ακόμα και τα όρια που θέτουν ο χρόνος και ο θάνατος - ένα υπαρξιακό ζήτημα που μάς έχει απασχολήσει εκτενώς και στην πιο πρόσφατη άσκηση του χαρτοφυλακίου μας (βλ. ακόλουθο σύνδεσμο: https://eclass.uoa.gr/modules/exercise/exercise_submit.php?course=MED2135&exerciseId=26352).

Love is not love
which alters when it alteration finds
or bends with the remover to remove
Σαίξπηρ, Sonnet 116

Δεν είναι αγάπη

Ο 19^ος αιώνας είναι η πρώτη φορά που οι εθνικές διαφορές παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο στις μουσικές εξελίξεις. Ένα από τα σημαντικότερα φαινόμενα της μουσικής του Ρομαντισμού είναι η ανάπτυξη των διαφόρων εθνικών σχολών σε χώρες που δεν διέθεταν μουσική παράδοση ανάλογη με αυτή της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Γερμανίας. Το φαινόμενο αυτό ήταν αποτέλεσμα της επιθυμίας των λαών που ήταν υποτελείς να υψώσουν το δικό τους ανάστημα και να καλλιεργήσουν τη δική τους όχι μόνο πολιτική και κοινωνική ταυ

Το Γάλα - Θέατρο Σταθμός

Την Κυριακή 16 Μαρτίου 2025 παρακολουθήσαμε την θεατρική παράσταση "Το Γάλα" του Βασίλη Κατσικονούρη, στο Θέατρο Σταθμός, στο πλαίσιο του μαθήματος «Ανθρωπιστικές Αξίες και Σύγχρονη Ιατρική». Η παράσταση μας βύθισε σε έναν κόσμο γεμάτο συναισθηματική ένταση, συγκρούσεις και ανθρώπινες αδυναμίες, αγγίζοντας τόσο την κοινωνική όσο και την ψυχική διάσταση της ύπαρξης.

Η ιστορία της οικογένειας, που επαναπατρίζεται από την Τιφλίδα και προσπαθεί να βρει την ισορροπία της σ

Υπάρχουν στιγμές που μοιάζουν να έχουν ξεφύγει από μια «άλλη εποχή». Μικρές, ανεπαίσθητες λεπτομέρειες που φέρουν μέσα τους κάτι από τον ρομαντισμό του χθες, αλλά παραμένουν ακέραιες και στο σήμερα—μια ματιά που καθυστερεί λίγο παραπάνω, μια αγκαλιά που δεν ενώνει μόνο σώματα αλλά ψυχές, μια βραδινή βόλτα, όπου η σιωπή είναι πιο ηχηρή από τις λέξεις.

Φ. Αμπντεραχίμ: Ιμπρεσιονιστική ελαιογραφία ενός ερωτευμένου ζευγαριού. Ψηφιακή τέχνη (2023).

Ο ρομαντισμός κάποτε υπήρξε συνυφασμένος με επιστ

"Η Άνοιξη – La Primavera", επίσης γνωστή ως "Η Αλληγορία της Άνοιξης" είναι ένα έργο τέμπερας μεγάλων διαστάσεων (203x314 εκ.) του διακεκριμένου καλλιτέχνη της Ιταλικής Αναγέννησης, Σάντρο Μποτιτσέλι  και χρονολογείται περίπου το 1478 μ.Χ. Ο πασίγνωστος αυτός και εμβληματικός της άνοιξης πίνακας εκτίθεται σήμερα στην Πινακοθήκη Ουφίτσι στη Φλωρεντία.

Φαίνεται ότι πηγή έμπνευσης του Μποτιτσέλι είναι ένα απόσπασμα από το ποίημα του Ρωμαίου Λουκρήτιου "Για τη φύση των πραγμάτων", έκτασης 7.415 στί

Εντουάρ Μανέ: Chez le père Lathuille – Στου "Πατέρα Λατουίγιε", 1879.

Στο καταπράσινο και γαλήνιο σκηνικό του κήπου του εστιατορίου  «Chez le père Lathuille», ένας νεαρός άντρας φλερτάρει μια νεαρή γυναίκα. Το έργο, λόγω της απαλότητας του φωτός και των χρωμάτων του, είναι εμβληματικό των πολλών σκηνών που ζωγράφισε ο Μανέ να διαδραματίζονται σε ένα καφέ ή εστιατόριο. Αυτή η συγκρατημένη, καθημερινή σκηνή απεικονίζει μια μετριοπαθή έκφραση πόθου· όμως το πάθος του ζευγαριού διαφαίνεται από τα

Η όπερα «Ντον Τζοβάνι» αρ. καταλόγου KV 527,  είναι μια όπερα σε δύο πράξεις με υπέροχη μουσική του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (1756-1791) και με ευφυές ιταλικό λιμπρέτο του Λορένζο ντα Πόντε, βασισμένο στον θρυλικό Δον Χουάν, έναν φανταστικό, ελευθέρων ηθών γυναικοκατακτητή, του Ισπανού συγγραφέα Τίρσο ντε Μολίνα. Η όπερα έκανε την πρεμιέρα της στο Θέατρο των Τάξεων της Πράγας, στις 29 Οκτωβρίου του 1787. Ο «Ντον Τζοβάνι» γενικά θεωρείται ως ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα του Μότσαρτ και τα