Μάθημα : ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ & ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Αναθηματικό ανάγλυφο σε σχήμα ναΐσκου. Βρέθηκε στο Ασκληπιείο των Αθηνών. Από τον Ασκληπιό, στα αριστερά, σώζονται μόνο τα άκρα. Η Υγεία ακουμπά σε δέντρο. Μπροστά στους θεούς απεικονίζεται βωμός στον οποίο πλησιάζουν μικρός δούλος με κάνιστρο, οδηγώντας κριάρι για θυσία, οικογένεια λατρευτών και η θεραπαινίδα τους που μεταφέρει κυτίο (κιβώτιο) καλυμμένη με ύφασμα. 350-300 π.Χ. Έκθεμα 1333. Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Τάματα στον Ασκληπιό. Οι πιστοί του αφιέρωναν ομοιώματα μελών και οργάν

Στις διαφάνειες του εναρκτήριου μαθήματός μας συμπεριλαμβάνεται ο παρακάτω πίνακας του Βρετανού ζωγράφου Λιουκ Φιλντς.

«Ο γιατρός (1891)» είναι ίσως ο πιο διάσημος πίνακας του Λιουκ Φίλντς (Luke Fildes, 1843-1927). Ο Βρετανός καλλιτέχνης  έκανε πολλά σκίτσα, πριν καθίσει να ζωγραφίσει τον πίνακα. Ο Φίλντς είχε ταξιδέψει σε όλα τα υψίπεδα της Σκωτίας σκιαγραφώντας τους εσωτερικούς χώρους μικρών εξοχικών κατοικιών που θα μπορούσε ίσως να χρησιμοποιήσει στη ζωγραφική του με αυθεντικές λεπτομέρειες

Η ονειροπόληση βρίσκεται στις δυνατότητες του ανθρώπου. Εμπεριέχει τη δημιουργία της τέχνης. Ο καλλιτέχνης δημιουργεί ονειροπολώντας με οδηγό την ποιητική του ικανότητα.

Έναυσμα για ονειροπόληση,

δύο πίνακες του Καταλανού ζωγράφου Σαντιάγο Ρουσινιόλ (1861-1931) με θέμα τους κήπους του Αρανχουέθ.

και το δεύτερο μέρος "Adagio - Αργά" από το "Κοντσέρτο του Αρανχουέθ για κιθάρα και ορχήστρα" του Χοακίν Ροδρίγο (1901-1999). Παίζει κιθάρα ο Τζον Ουίλιαμς και τον συνοδεύουν μέλη της Ορχήστρας τη

Μιλοφίλη Ιωαννίδου: "Στο μονοπάτι της Υγείας". Μέταλλο, ψημένος λευκός πηλός, πυρρόχρωμα.

Κάτω αριστερά, διακρίνουμε και το έργο της Γιούλας Χατζηγεωργίου "Εμείς το λέμε οικείο, εσείς;"

Από την πρόσφατη επίσκεψη συντελεστών του μαθήματός μας, εκπαιδευτών και εκπαιδευομένων, στην Έκθεση Γλυπτικής του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος στον αύλειο χώρο του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου Αθήνας.

Διαπίστωσα με μεγάλη χαρά την ενασχόληση αρκετών εκπαιδευομένων μας με τα Γράμματα και τις

Ισραηλίτισσα μάνα και κόρη. Νότιο Ισραήλ.

Παλαιστίνια μάνα και κόρη. Γάζα.

Μην μου καταλογίζετε πως κρατώ ίσες αποστάσεις∙ δεν είμαι πολιτικάντης. Δεν κρατάς ούτε ίσες ούτε άνισες αποστάσεις από την ανθρώπινη δυστυχία και απόγνωση, δεν κρατάς καμία απόσταση. Βγαίνεις απ’ το «τομάρι» σου και αγωνίζεσαι να τις εξαλείψεις.

Η Δέσποινα Μπεμπεδέλη σε δύο μονολόγους από τις "Τρωάδες (Τρωαδίτισσες)" του Ευριπίδη. Αποσπάσματα από την παράσταση του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Αγρινίου "Εκάβη,

Χανς Άντερσεν Μπρεντεκίλντε: Δασώδες μονοπάτι το φθινόπωρο, περ. 1902.

Στις αρχές του 20^ου αιώνα, η τέχνη της φωτογραφίας άρχισε να κερδίζει δημοτικότητα, έτσι οι ζωγράφοι επέλεξαν να απεικονίζουν πιο ρεαλιστικές εικόνες που προσέγγιζαν τις φωτογραφίες. Αυτός ο πίνακας, αν και «ρομαντικά» όμορφος, προσεγγίζει πολύ περισσότερο την αληθινή ζωή συγκριτικά με εκείνους της προγενέστερης, ρομαντικής περιόδου. Οι αναλογίες είναι κανονικές και τα χρώματα όχι πολύ ζωντανά, κοντά στην πραγματικότητα. Μπο

Ο Λούντβιχ βαν Μπετόβεν (1770-1827) ήταν γερμανός μουσουργός, μία από τις κορυφαίες μουσικές προσωπικότητες όλων των εποχών. Με το σημαντικό σε ποιότητα και ποσότητα έργο του, γεφύρωσε την Κλασική με τη Ρομαντική περίοδο της Δυτικής μουσικής. Ο Mπετόβεν ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό στην πρόσκληση του θεάτρου Μπεργκ της Βιέννης, να γράψει τη μουσική του «Έγκμοντ», μιας τραγωδίας του μεγάλου ποιητή Γκαίτε. Στην ιστορία του Γκαίτε, ο Κόμης Έγκμοντ των Κάτω Χωρών ηγείται μιας επανάστασης εναντίον τ

Σε πρόσφατη άσκησή μας, μιλήσαμε για τις υψίφωνες "Ντίβες της Τέχνης" κι εκείνες "της Φωνής". Ας δούμε αν μπορούμε να τις ξεχωρίσουμε, απολαμβάνοντας την έξοχη απόδοσή τους στην ίδια άρια. Και για να μην ξεχνούμε την ιταλική όπερα, επέλεξα την άρια της Λεονώρας "Mε του έρωτα τα ρόδινα φτερά - D' amor sull' ali rosee" από την 4η Πράξη της όπερας του Τζ. Βέρντι " Ο τροβαδούρος - Il trovatore".

LEONORA

Vanne... lasciami,
né timor di me ti prenda.
Salvarlo io potrò, forse.
Timor di me?... Sicura,
presta

Ο χορός δεν είναι μόνο μια φυσική δραστηριότητα, αλλά εκδήλωση του ενσαρκωμένου εαυτού, που είναι το σώμα. Είναι λόγος, ψυχή και πνεύμα. Πέρα από αυτό, ο χορός δεν είναι απλώς μια τέχνη που δίνει έκφραση στην ανθρώπινη ψυχή μέσω της κίνησης, αλλά η βάση μιας πλήρους σύλληψης της ζωής.

Κι αφού η πρώτη διάσταση του έρωτα - πώς να το κάνουμε; - είναι το σώμα, ποια τέχνη μπορεί να εκφράσει τον έρωτα καλύτερα απ' τον χορό;

Απόσπασμα από την χορογραφία της Α. Πρελιοτσάι "Το πάρκο" με την Α. Ρεναβάν κα

Με την παρούσα ανάρτηση ολοκληρώνω την εκ μέρους μου απότιση φόρου τιμής στους τεράστιους καλλιτέχνες που με γέμισαν με αστείρευτη θετική ενέργεια στην παιδική μου ηλικία.

Όσοι "σκαμπάζουν" από την υποκριτική τέχνη, γνωρίζουν ότι το δυσκολότερο είδος για τον ηθοποιό είναι η κωμωδία. Απαιτεί απόλυτο συγχρονισμό στις ανταλλασσόμενες "ατάκες", σπιρτόζικη διάθεση, φυσικό παίξιμο, ενίοτε με "ένα τόσο δα παραπάνω"- όχι περισσότερο - και πάνω απ' όλα -ας μην ξεχνάμε το θεμέλιο κάθε καλλιτεχνικής δημιου