Μάθημα : ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ & ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Υπάρχουν μελωδίες που μετά το πρώτο άκουσμά τους σε «στοιχειώνουν». Συνήθως είναι μελωδίες που αποπνέουν ερωτισμό, οπότε τις συνδέεις με έναν έρωτα που βιώνεις εκείνη τη στιγμή ή με την ανάμνηση ενός χαμένα έρωτα. Σε κάθε περίπτωση μια αίσθηση τρυφερότητας σε κατακλύζει και σου είναι παντελώς αδιάφορο αν η μελωδία ανήκει στη σοβαρή(;), στην ελαφρά, στη λαϊκή, στη δημοτική, στη ροκ ή σε όποια άλλη κατηγορία μουσικής. Το μουσικό χάρισμα είναι ασυζητητί υπεράνω ειδών.

Η ελαφρά μουσική συχνά παρεξηγείται ως γλυκερή και φτηνή και αντιδιαστέλλεται προς τη μονοπωλιακή πνευματικότητα της «σοβαρής». Ανοησίες. Φτηνή δεν είναι η τρυφερή ερωτική μουσική. Ελαφροί και φτηνοί είμαστε οι άνθρωποι που την αφήνουμε να μπει και να βγει απ’ τα αφτιά μας, αρκούμενοι στη φευγαλέα απόλαυση της στιγμής,  χωρίς να τη βιώνουμε πραγματικά, ώστε να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε συνειδητά την ύψιστη σπουδαιότητα της τρυφερότητας ήτοι της πεμπτουσίας του έρωτα, στην καθημερινότητα του σώματος, του νου και της ψυχής μας και να μην  ευτελίσουμε τον έρωτα με τη μικροψυχία και τη συμφεροντολογία μας. Μήπως έτσι δεν εξηγείται γιατί η τέχνη από μόνη της δεν μπορεί να μεταμορφώσει τη ζωή μας;

Στην ταινία του Άρθουρ Χίλερ «Ιστορία αγάπης – Love story» του 1970, η απλή και δυναμική προλετάρια Τζένιφερ που σπουδάζει στο Ράντκλιφ, ερωτεύεται τον πατρίκιο Όλιβερ, φοιτητή του Χάρβαρντ· οι δικοί του δεν την θέλουν για νύφη, αλλά οι δυο τους προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με πενιχρά μέσα και τεράστιο έρωτα, μέχρι τη στιγμή που εκείνη πλήττεται από ανίατη ασθένεια. Από την ταινία, η μουσική του Φρανσίς Λε τιμήθηκε με Όσκαρ και το μουσικό της θέμα  έμεινε ανεξίτηλη ανάμνηση που αχνοακούγεται ακόμη.

ΦΡΑΝΣΙΣ ΛΕ Το μουσικό θέμα από την Ιστορία αγάπης - Love story.mp3

Στον «Νονό» του Φράνσις Φορντ Κόπολα (1972), όταν ένας βρόμικος πόλεμος μεταξύ των οικογενειών της μαφίας ξεσπά στη μεταπολεμική Νέα Υόρκη, ο ηλικιωμένος πατριάρχης μιας δυναστείας του οργανωμένου εγκλήματος, που στηρίζεται σε έναν περίπλοκο ιστό επιρροής, χειραγώγησης και βίας -κάτι μου θυμίζουν αυτά...- ,  μεταβιβάζει τον έλεγχο της μυστικής αυτοκρατορίας του στον απρόθυμο νεότερο γιο του, Μάικλ. Το ερωτικό μουσικό θέμα του Νίνο Ρότα χρησιμοποιείται στην ταινία ως οργανικό μοτίβο για τον Μάικλ. Ο Μάικλ αρχικά είναι απρόθυμος να ενταχθεί στην οικογενειακή επιχείρηση, αλλά σταδιακά γίνεται όλο και πιο εμπλεκόμενος και αδίστακτος, καθώς προσπαθεί να προστατεύσει τον πατέρα του και τα συμφέροντά του. Το θέμα αντιπροσωπεύει την αγάπη του για τη φίλη του και αργότερα σύζυγό του και αντικατοπτρίζει επίσης την εσωτερική του σύγκρουση και τον αγώνα μεταξύ των προσωπικών του συναισθημάτων και της οικογενειακής του πίστης.

Θα ακούσουμε το εν λόγω διάσημο μουσικό θέμα, πρώτα ως ορχηστρικό κομμάτι, από τη Φιλαρμονική της Σκάλας του Μιλάνου υπό τη διεύθυνση του Ρικάρντο Μούτι. Όταν ακούω αυτή τη μουσική, κάτι βαθύ και δυνατό νοιώθω να με αγκαλιάζει τρυφερά.

ΝΙΝΟ ΡΟΤΑ Το ερωτικό θέμα από τον Νονό. Φιλαρμονική Ορχήστρα της Σκάλας του Μιλάνου, Ρ. Μούτι.mp3

Ως τραγούδι με μεταφρασμένους στα ιταλικά στίχους από τον Τζαντομένικο Μπονκομπάνι με τον τίτλο «Μίλα πιο απαλά - Parla più piano», ακούμε ένα τμήμα του, με την αρμόζουσα «ελαφρότητα» και ιταλική ατμόσφαιρα, από τον Τζάνι Μοράντι.

Parla piu piano - Μίλα πιο απαλά - Οι στίχοι.docx

ΝΙΝΟ ΡΟΤΑ Parla più piano Τζάνι Μοράντι.mp3

Σε διασκευή για μεγάλη ορχήστρα απολαμβάνουμε σε βίντεο το τραγούδι του Ρότα με τον κορυφαίο τενόρο της εποχής μας Γιόνας Κάουφμαν. Τον συνοδεύει η Eθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Ιταλικής Ραδιοφωνίας (RAI) με μαέστρο τον Γιόχεν Ρίντερ.

ΝΙΝΟ ΡΟΤΑ Parla più piano Γ. Κάουφμαν Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της RAI, Γ. Ρίντερ.mp4

Στην ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ «Ψηλά (ή σωστότερα, απόμακρα) τακούνια» (1991) μια διάσημη ηθοποιός επιστρέφει ύστερα από πολλά χρόνια στην πατρίδα της και πληροφορείται ότι η κόρη της Ρεβέκα παντρεύτηκε έναν πρώην εραστή της. Πάθη, απίθανες συμπτώσεις, ατέλειωτες εξομολογήσεις και ποταμοί δακρύων... Άραγε ο Αλμοδόβαρ τα παίρνει όλα αυτά στα σοβαρά ή, αντίθετα, πρόκειται για μια φάρσα; Τα –υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα ξενόγλωσσης ταινίας– «Ψηλά Τακούνια» μπορεί να εκληφθούν ως αυθεντικό μελόδραμα αλλά και ως ανατροπή των μελοδραματικών κλισέ, με αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά λεπτή η ισορροπία ανάμεσα στη σοβαροφάνεια του μελό και τη σατιρική ανατροπή του. Ο συνδυασμός πατέρα - μητέρας - παιδιού υπάρχει στις ταινίες του Αλμοδόβαρ μόνο σε ολότελα μεταλλαγμένες εκδοχές. Αλλά η πιο ακραία εκδοχή βρίσκεται εδώ: η Ρεβέκα διαλέγει σύζυγο και πατέρα του παιδιού της τον άνθρωπο που συνήθιζε να ντύνεται drag και να υποδύεται τη διάσημη μάνα της στη σκηνή τραγουδώντας το τραγούδι « Ένας χρόνος αγάπης - Un Año de Amor ».Πρόκειται για διασκευή του τραγουδιού του Νίνο Φερέρ «Είναι ανεπανόρθωτο - C'est irréparable» με ισπανικούς στίχους από τον Π. Αλμοδόβαρ.

Un año de amor - Ένας χρόνος αγάπης - Οι στίχοι.docx

Απολαμβάνουμε το τραγούδι από τη διάσημη Ισπανίδα τραγουδίστρια Λουθ Κασάλ και, στην ιταλική εκδοχή του, από τη βασίλισσα της ιταλικής ποπ,  Μίνα.

Ένας Χρόνος Αγάπης - Un Año de Amor με την Λουθ Κασάλ.mp3

Ένας χρόνος αγάπης - Un anno d'amore με τη Μίνα.mp3